December is hét moment om terug te blikken op een bewogen Utrechts muziekjaar. Het was een jaar waarin bekende festivals het moeilijk hadden: in 2017 was er geen Roots in the Park, kwam Geinbeat in de problemen en deBeschaving zien we zelfs helemaal niet meer terug. Net als de (deels) Utrechtse bands Lost Bear, Valour Up Twice en Mister and Mississippi, zij het voorlopig. Maar wat waren volgens ons de beste concerten en de opvallendste nieuwsfeiten van het jaar? Een overzicht.

De doorbraak

Vorig jaar was er in de persoon van Amber Arcades een duidelijke doorbraak. Dit jaar is dat anders. Verschillende namen passeerden de revue, maar zijn deze acts echt doorgebroken of zijn ze toch meer een belofte te noemen? En daarbij: wanneer ben je nu doorgebroken - moet je dan echt bekend zijn geworden bij het grote publiek? Volgens ons niet. De carrière van straatrapper Kippie mag dan nog piepjong zijn, de twee EP’s die hij dit jaar uitbracht - Djezja en Geen Regels - gaan hard op de streamingdiensten. Djezja stond zelfs veertien weken in de Album Top 100 zonder dat er een label aan te pas kwam. Ook op YouTube gaat hij hard. Vanaf februari dropt Kippie in hoog tempo videos, de eerste reeks geschoten tussen de grijze hoogbouw van Overvecht. Daarin zien we een straatrapper vol geldingsdrang, met een agressieve, kortademige flow. Zijn teksten staan bol van wietzolders, drugshossels, stadsjungles en eurobiljetten. Tegelijkertijd horen we een jonge twintiger, gevormd door de straat, die verlangt naar een rustiger bestaan: op zoek naar geluk. In oktober spraken we Karim, die toegaf dat hij eerst eigenlijk helemaal geen rapper wilde zijn. Op 1 december kwam zijn nieuwe EP Geen regels uit, die wederom hard gaat op de streaming media.

De belofte

De beloftes van vorig jaar Vic Willems en 45ACIDBABIES, kunnen we dus nog niet opschrijven bij de doorbraak van dit jaar, maar wellicht bij die van volgend jaar.

De beloftes van dit jaar zijn Popronde-deelnemers, met de mannen van Figgie wat ons betreft als uitschieter. De zelf ontworpen shirts en de Figgie-stickers vinden we - mede dankzij de tien Popronde-steden die het aandeed - in heel het land terug. De Nederlandstalige indieband bracht dit jaar met ‘Soms’ en ‘Nergens Heen’ twee singles uit, in navolging op de EP van vorig jaar. Is het volgend jaar tijd voor een debuutalbum? Figgie begint het jaar in ieder geval goed op Noorderslag.

Tusky is de reïncarnatie van het vorig jaar gestopte John Coffey. Frontman David Achter de Molen is druk met een succesvolle podcast, maar gitarist Alfred van Luttikhuizen, gitaar-tech Sjors van Reeuwijk en invaldrummer Bas Allein Richir raasden samen met bassist Justin Ghijsen door Nederland. Ze worden al wat gedraaid op 3FM, kunnen ze zich met de release van het debuutalbum in maart op de kaart zetten?

Het nieuws

We noemden het al even in de inleiding, maar het faillissement van festival deBeschaving is toch wel het belangrijkste nieuws van het jaar. Eerder dit jaar maakte het festival al bekend dat er sowieso geen 2017-editie zou komen. De kosten van de locatie van de laatste jaren, De Botanische Tuinen, waren dermate hoog dat de kosten hoger zouden zijn dan de omzet. Of de kosten van de locatie het festival uiteindelijk de das om heeft gedaan is niet bekend. Ook Studio Stekker festival / in het Park en de bijbehorende studio-week vonden dit jaar niet plaats. Voor de organisatie van Geinbeat ging 2017 ook niet over rozen. Door regenval moest de organisatie de zaterdag van het festival afgelasten, waardoor ze in financiële problemen kwamen. Al lijkt het festival dankzij een benefietconcert toch gered.

Gelukkig was er dit jaar ook goed nieuws. Het nieuwe Central Park festival verkocht zijn eerste editie met onder anderen Kensington, BLØF en DI-RECT meteen uit. En het bericht dat nachtclub WAS. haar deuren opende ging op social media als een speer. Na een bewogen jaar met onder andere kritiek op het deurbeleid, mag de club in 2018 doorgaan met periodieke avonden. We keken voor de opening even naar binnen en waren bij het openingsweekend.

In april kwamen ze nog met hun derde plaat, waarin het roer volledig om werd gegooid, maar inmiddels is Mister and Mississippi aan haar (voorlopig) laatste tour bezig. In ons interview in april sprak de band nog de ambitie uit om jaren door te gaan, maar een half jaar later geeft het viertal aan toe te zijn aan een break. Onze fotograaf Dorien Hein was bij de laatste show op Utrechtse bodem.

2017 was (of leek) ook een jaar van jubilea. Slapfunk Records bestond vijf jaar, boekingskantoor Full Spectrum en Club Poema 12,5 jaar, eenmansproject Onder Invloed 9 jaar, internet radiostation Stranded FM 2,5 jaar en Studio Joneski 4 jaar. Dat jubileum werd echter in dezelfde maand gevierd als een benefietavond voor studio-apparatuur die vlak daarvoor was gestolen. De Utrechtse blogger Darth Faber vierde vijf jaar lang bloggen met een heus festival in dB's.

De vluchtelingencrisis van vorig jaar heeft ook zijn navolging op de muziekwereld. We zijn bijzonder trots op de Gharib-reeks van verslaggever Wilke Wittebrood en fotograaf Raymond Dekker. Naast zijn baan als professioneel hulpverlener vraagt Gharib met zijn Gharib Group aandacht voor de oorlog in Syrië en pleit hij voor een humaner Westers vluchtelingenbeleid. Ook is hij betrokken bij allerlei muzikale projecten, bedoeld om de ‘vreemdelingen’ en Nederlanders bij elkaar te brengen. Mede dankzij zijn muziek is Gharib een belangrijke verbindende schakel tussen de twee werelden.

Het concert

Vorig jaar benoemden we zonder twijfel de releaseshow van Aestrid’s Silver tot Show van het Jaar. Ook dit jaar kennen we geen twijfel en opnieuw is het een albumrelease. “Je hebt van die momenten in een artiestenleven dat alles samenkomt. Althans, daar hoop je op”, begonnen we ons verslag van de ‘winnende show’. “Sommige artiesten bereiken nooit dat ene moment waarop alle puzzelstukjes als vanzelf in elkaar vallen.” Onze winnaar Kim Janssen bereikte dit wel op 31 maart in De Helling, omringd door een elftal muzikanten uit de top van de Nederlandse muziekscene. Na deze releaseshow volgde voor hem een volle festivalzomer met onder andere gigs op Best Kept Secret en Lowlands. Dat tripje naar de woestijn heeft hem dus geen windeieren gelegd.

Het festival

We zouden hier met gemak elk jaar voor Le Guess Who? kunnen kiezen, zeker als ze de sterke lijn van de afgelopen edities doortrekken (met het optreden van Mount Eerie als het hoogtepunt van afgelopen jaar). En met de geslaagde eerste editie van side-event Lombok festival is het de organisatoren gelukt om verder de stad in te gaan (of uit) en avontuurlijke muziek aan een breder publiek te presenteren.

Maar laten we eens kiezen voor een geheel nieuw festival: Utrecht Centraal. Op Tweede Pinksterdag was Utrecht een groot muziekparadijs met op elke uithoek muziek, uit vele windrichtingen. Op het dak van TivoliVredenburg stond Kensington. De Janskerk was afgeladen vol voor Spinvis en Saartje van Camp. Kytopia was getuige van twee premières en de talenten van morgen speelden rond de Voorstraat en de Neude. In ons Utrecht Centraal-dossier lees en zie je alles terug, onder andere via een omvangrijk fotoverslag.

De release

Zes jaar deed hij over het schrijven van een nieuw album, maar dat was het volgens onze redactie helemaal waard. Trein Vuur Dageraad van Spinvis is ons Album van het Jaar (recensie), en hier legt Spinvis uit waarom het helemaal niet raar is dat het zo lang heeft geduurd. Het werd overigens een fotofinish met Kim Janssen’s Cousins. De plekken drie tot en met vijf waren voor Stillwave, Happy Camper en Mister and Mississippi. De volledige top 10 en alle individuele jaarlijstjes vind je hier.