De hiphopfunkband uit Virginia is de headliner van de Lowlands-zaterdag. De grootste successen van N.E.R.D liggen rond de eeuwwisseling, maar sinds vorig jaar is er wel een nieuwe plaat: NO ONE EVER REALLY DIES. Een vol veld kan zien wat N.E.R.D anno 2018 precies inhoudt.

Enkele uren eerder, in de Bravo-tent, vertelt Nile Rodgers van Chic het publiek even voor welke hits hij verantwoordelijk is, met welke legendes hij wel niet heeft gewerkt. Even een paar kloppen op de eigen borst. Het recente ‘Get Lucky’ mag worden gespeeld. Hier, tijdens de N.E.R.D-show komt de Daft Punk-hit ook voorbij. In een hitmedley waarin ook nummers als ‘Hollaback Girl’ van Gwen Stefani, ‘Blurred Lines’ van Robin Thicke en ‘Hot In Herre’ van Nelly voorkomen. Het is zelfs de tweede hitmedley die de betrokkenheid van Pharell Williams en producersduo The Neptunes bij wereldhits eert. Eerder kwamen tracks als ‘Apeshit’ van The Carters en ‘Drop It Like It’s Hot’ van Snoop Dogg voorbij in het feest der herkenning. Tijdens de N.E.R.D-show wordt alle eer ruiterlijk opgeëist. De hitmedleys breken muzikaal wel met het eigen ramwerk dat N.E.R.D tot dusverre voorschotelt.

Het is ook een legacy om trots op te zijn. Producersduo The Neptunes, met Pharell Williams en Chad Hugo dus tweederde van N.E.R.D, is rond de eeuwwisseling zo heet dat je een bus koelvloeistof meeneemt als je met het tweetal afspreekt. Hiphop werd steeds populairder en de Neptunes hebben de juiste sound op het juiste moment met live ingespeelde drums, blazers, dik aangezette synths. Het lukt ze om popsterren als Justin Timberlake en Britney Spears meer smoel te geven, Ze worden wakker met ‘Hollaback Girl’, lunchen met ‘Milkshake’, dineren met ‘Drop It Like It’s Hot’ en duiken de nacht in met ‘Rock Your Body’. Ondertussen heeft eigen band N.E.R.D ook een imposant leven, waarin het tweetal wordt aangevuld met Shay Haley waarvan het exacte belang van zijn bijdage nog altijd een groter mysterie is dan de bermudadriehoek. Overigens is het sowieso altijd de vraag bij N.E.R.D: wie doet nou precies wat?

Wat N.E.R.D op Lowlands doet is koste wat kost een aerobics-mayhem veroorzaken. Het podium is afgeladen met streetdancers, met enkele dames die het podium zijn opgetrokken en natuurlijk een prominente Pharell Williams die de over alle kanten van het podium deint. Focus ligt op het werk van de laatste drie albums waarop blikken drums kletteren, moshpit-opwekkende gitaren te horen zijn en de heren opruiend rappen. Na openers ‘Anti Matter’ en ‘Kill Joy’ (met sitdown) roept Williams al om moshpits en crowdsurfers. Met het recente werk is N.E.R.D verworden tot een opgefokte aerobicsvideo. Zonder nummers die nog in een hitmedley terecht zullen komen. Maar de straatrumoer-energie slaat bij dit voor de massa onbekendere werk wel over. Daar wordt dan ook met man en macht aan gewerkt.

HET CONCERT:
N.E.R.D, Alpha, zaterdag 18 augustus 2018

HET PUBLIEK:
Circlepits tot ver buiten de Alpha

WAS HET GOED:
Zeker headlinewaardig, muzikaal niet memorabel

HET NUMMER:
'Lemon'. Daarmee wordt N.E.R.D een beetje van nu

OOK OPMERKELIJK:
Als je bij N.E.R.D het podium wordt opgetrokken mag je de hele gig on stage blijven. Knus en gezellig.

(Tekst gaat door onder de video en foto)

Pharell moet live de kar trekken. Dat deed hij ook voor de reünie die tot het vorig jaar verschenen NO ONE EVER REALLY DIES heeft geleid. Voor een opleving van zijn carrière heeft hij het niet hoeven doen. Pharell Williams is per dag verder de schijnwerper ingestapt. Samenwerken met Daft Punk en The Carters, ‘Happy’ zingen voor de Minions. Ook qua uiterlijk is hij bekender dan ooit geworden, mede dankzij een hoed die boven de vrachtwagens uittorende. Nee, dan Chad Hugo. Hij heeft als producer gewerkt met opkomende namen als Earl Sweatshirt, The Internet en Rex Orange County, maar heeft zelf geen behoefte om aandacht te vangen. Hugo zegt doorgaans al nee voordat de interview-aanvraag is gedaan. Zegt hij wel toe, dan komen er drie woorden per half uur uit. Hugo praat via muziek. Lijkt niet de makkelijkste. Vorig jaar twitterde hij nog: 'I resign from the music business. Thanks again, people, for your support throughout all these years. Good luck. God bless!' Wat hij later afdeed als grap. Het valt te betwijfelen. Chad Hugo wilde eerst geen N.E.R.D-reünie om de simpele reden dat de bandnaam een afkorting van No-one Ever Really Dies is. Hugo is op dat moment juist gegrepen door het politiegeweld dat wél tot doden leidt. Onschuldige doden. Op de laatste plaat is dan ook maatschappijwoede te horen. Muzikaal is het vooral hypernerveus.

Juist dat hypernerveuze en de show eromheen houdt N.E.R.D in de Alpha overeind. Niet de tracks zelf. Dat de muzikale glorietijd in het verleden ligt, wordt ook op Lowlands duidelijk. Wat dat betreft kunnen die hitmedleys ook als zwaktebod worden opgevat: het laten horen van alle successen buiten N.E.R.D om. Pharell zet dan ook vol in op participatie. Hij blijft om circlepits roepen die hij uiteindelijk ook krijgt. Vele zelfs. N.E.R.D is namelijk bij het eigen hitrepertoire aangekomen. Ze werken allemaal nog hoor: ‘Rockstar’, ‘She Wants To Move’, ‘Lapdance’. Die mogen nog altijd in een medley terechtkomen. Graag zelfs.

De setlist

Anti-Matter
Killjoy
Deep Down Body Thurst
Medley
Spaz
Rollinem 7's
1000
Kites
Everyone Nose
Medley
She Wants To Move
Seven Nation Army
Rockstar
Secret Life Of Tigers
Lapdance
Lemon

HET MOMENT:

Pharell wist natuurlijk dat een N.E.R.D-reünie alleen zou tellen met een dikke hit. De liner notes vertellen dat Pharell zelf de man is achter ‘Lemon’, de bouncende hiphoptrack waarop Rihanna ook nog een refreintje meedoet. Het is de kletterende finale van de Lowlands-show en wordt vaker gespeeld omdat Pharell nóg meer cirkels in het publiek wil zien en daarna nóg meer. Dat is N.E.R.D anno 2018: fixatie op het opgefokte feestje. De Lowlands-show zal herinnerd worden door de cirkels tot ver buiten de Alpha, niet door de muziek.